Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μία ουλή είναι ένα άσχημο σημάδι, όμως κάποιος άλλος θα μπορούσε να το ερμηνεύσει διαφορετικά, όπως ότι είναι μία ένδειξη γιατρειάς, μία ανάμνηση από μία νίκη ή μία ήττα, ένα σημάδι από μία επέμβαση, που θα θυμίζει πάντα ότι επιβιώσατε, μία υπενθύμιση μίας αστείας ιστορίας για το πως πέσατε όταν ήσασταν παιδί και θα την διηγήστε στους φίλους σας…
Το φωτογραφικό project Behind The Scars ( Πίσω από τις ουλές) της νεαρής κι ανερχόμενης Βρετανίδας φωτογράφου Sophie Mayanne, αναδεικνύει την ομορφιά και τις διαφορετικές ιστορίες που μπορεί να κρύβονται πίσω από τις ουλές, στα σώματα των υποκειμένων που η ίδια επιλέγει να απαθανατίσει. Έχοντας δουλέψει κυρίως στην μουσική βιομηχανία και στην βιομηχανία της μόδας, η Sophie Mayanne έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους καλλιτέχνες για την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια του φωτογραφικού της υλικού.
Το project Behind The Scars με θέμα τις ουλές και τις πραγματικές ιστορίες πίσω από αυτές, έχει σκοπό να εμπνεύσει και να αποδείξει στο κοινό, πως οι ουλές δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να κρύβουμε, αλλά αντιθέτως να μοιραζόμαστε με τους γύρω μας…
Beckie: “Δεν ένιωθα ότι το σώμα μου με αντιπροσώπευε οπότε μάζευα χρήματα για 3 χρόνια για να κάνω μείωση στήθους όταν πια ήμουν 18 χρονών.”
David: “Τα σημάδια στο αριστερό μου χέρι είναι από αυτοτραυματισμούς τα τελευταία 7 χρόνια. Η ουλή που έχω στο δεξί αυτί είναι αποτέλεσμα μίας επέμβασης αφαίρεσης χόνδρου σε μία προσπάθεια ανάπλασης του αριστερού μου αυτιού”.
“
Dorisilla: “Στήθος-Αφαίρεση ινοαδενώματος μαστού, στομάχι-εκτομή μυώματος στομάχου και χηλοειδή, ώμος-ενδοοικογενειακή βία.”
Emily: “Έκανα αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης όταν ήμουν 11 χρονών.”
Erik: “Η ουλή στην κάτω κοιλιά είναι από αφαίρεση σκωληκοειδούς απόφυσης στα 11 μου ενώ η ουλή από κάψιμο στο χέρι μου είναι από ένα φούρνο.”
Juan: “Κατά ένα περίεργο τρόπο αυτές οι ουλές άρχισαν να σχηματίζονται από μόνες τους στο στήθος μου γύρω στα 18-22 μου χρόνια. Ο γιατρός λέει ότι φταίει η υπερέκκριση κολλαγόνου στο σώμα μου. Έκανα ότι δεν με ένοιαζε όμως η αλήθεια είναι ότι έχω χρόνια να πάω παραλία ή σε κάποια πισίνα. Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να τις αποδέχομαι και να τις σκέφτομαι ως ένα μέρος του σώματος μου που μου ανήκει. Παράλληλα άρχισα να εκτιμώ περισσότερο και άλλες μορφές ομορφιάς στους γύρω μου.”
Luca: “Το σημάδι στο χέρι μου είναι από μία απόπειρα να σκαρφαλώσω ένα φράχτη αφού έτσι θα έκοβα δρόμο. Ήταν αργά το βράδυ κι έτσι δεν μπόρεσα να δω το αγκαθωτό σύρμα, το οποίο πηδώντας μου έσκισε το δέρμα.”
Morena: “Είμαι σχεδιάστρια μόδας και τα χέρια μου είναι ένα δώρο από τον ουρανό. Το όνειρο μου είναι να ανοίξω το δικό μου ατελιέ όμως χρειάζομαι χρήματα. Δουλεύω σε ένα εστιατόριο έτσι ώστε να μαζέψω το ποσό που χρειάζομαι και να πραγματοποιήσω το όνειρο μου. Μία φορά ενώ καθάριζα ένα τραπέζι έσπασα ένα πιάτο. Το σπασμένο κεραμικό πέρασε κατευθείαν μέσα στο μικρό μου δαχτυλάκι φτάνοντας μέχρι τον σύνδεσμο. Ένα σημάδι που θα μου θυμίζει πάντα πόσο πολλά κάνω για να καταφέρω τους στόχους μου.”
Reece: “Γεννήθηκα με έλλειμμα μεσοκοιλιακού διαφράγματος, ένα σύνηθες ελλάτωμα στην γέννηση διδύμων (παιδιά που γεννιούνται με τρύπα στην καρδιά). Στην εγχείρηση έμεινα κλινικά νεκρός για 5 λεπτά. Ο γιατρός μου ήταν ο Magdi Yacoob, γνωστός για τέτοιου είδους επεμβάσεις. Έπειτα περνούσα από check ups κάθε χρόνο, μετά κάθε δύο χρόνια, κάθε 4 χρόνια μέχρι τα 21 μου χρόνια όπου σταμάτησα τελείως. Ανήκω στο 5% των περιπτώσεων που επιβιώνουν μετά από αυτή την επέμβαση χωρίς περαιτέρω συμπτώματα.”
Ronnie: “Όταν ήμουν 6 μηνών έκανα μία επέμβαση για να μεταφερθούν όλα μου τα όργανα 3 ίντσες πιο πάνω γιατί είχα ένα κενό στον οισοφάγο. Η τρύπα που έχω είναι από τα σωληνάκια που μου έβαζαν και εγώ τα τραβούσα.”
Shanti: “Δεν υπάρχει ιστορία επικής μάχης πίσω από την ουλή μου. Όταν ήμουν 3 χρονών πήγα στην Σαρδηνία με την μαμά μου και τον πατριό μου, όπου πήγαμε μια βόλτα με την βάρκα ενός φίλου του. Μας ήρθε ένα μεγάλο κύμα και πρώτη εγώ βρήκα τον εαυτό μου να πέφτει από το σκάφος. Δεν μπορούσα να νιώσω τίποτα, όμως όλοι ήταν από πάνω μου τρομαγμένοι. Ένιωσα κάτι ζεστό να τρέχει στο μέτωπο μου και βάζοντας το χέρι μου να δω τι είναι, γέμισε με αίμα. Όταν είσαι 3 χρονών νομίζεις ότι κάπως έτσι είναι ο θάνατος. Ρώτησα την μητέρα μου αρκετές φορές αν θα πεθάνω ενώ ήμουν στην αγκαλιά της και μου σκούπιζε το αίμα περιμένοντας βοήθεια. Μου έκαναν 7 ράμματα και μετά από αυτό ήμουν μία αστεία ιστορία Harry Potter στο σχολείο.”
Hair and Makeup – Yuko Aoi