Η εβδομάδα υψηλής ραπτικής έχει αρχίσει και συνεχίζεται δυναμικά στην πόλη του φωτός και οι σχεδιαστές παρουσιάζουν τις συλλογές τους στους λαμπερούς ανθρώπους της μόδας! Ο Ιανουάριος φαινόταν να κυλά φυσιολογικά και όμορφα. Μόνο που ξαφνικά μια ξεκίνησε να εξελίσσεται μια ίντριγκα τρομερή…
Η γνωστή Ρωσίδα fashionista και δημιουργός του site Buro 24/7 Miroslava Duma έλαβε από την φίλη της και couture designer Ulyana Sergeenko λουλούδια με μια κάρτα που έγραφε “χαιδευτικά”: “To my N**gas in Paris”, και θεώρησε –για κάποιον λόγο- πρέπον να το δημοσιεύσει στο Insta stories της.
Η συγκεκριμένη λέξη είναι ευρέως γνωστό, ειδικά στο εξωτερικό και σε έναν άνθρωπο τόσο πολυταξιδεμένο όσο η Duma, πως είναι απαγορευμένη γιατί είναι ίσως ό,τι πιο προσβλητικό, ειδικά όταν προέρχεται από κάποιον λευκό. Ακόμα και στις ειδήσεις ή σε εκπομπές του εξωτερικού έναν αναφερθεί δημόσια ο ήχος καλύπτεται με το γνωστό “μπιπ” και τα χείλη καλύπτονται με μωσαϊκό.
Προφανώς η αντίδραση των ακόλουθων της ήταν άμεση και τα προφίλ και των δύο κατακλείστηκαν από αρνητικά σχόλια και μηνύματα, το θέμα όμως πήρε μεγαλύτερη έκταση όταν άρχισε να σχολιάζεται και να αναπαράγεται από γνωστούς ανθρώπους της μόδας και fashion accounts όπως το ιδιοφυές dietprada, που έχει σκοπό να κάνει τον χώρο της μόδας καλύτερο δικάζοντας καθημερινά κάθε αδικία που τον κατακλύζει, από αντιγραφές σχεδιαστών έως τις πρόσφατες κατηγορίες σεξουαλικών παρενοχλήσεων που –ευτυχώς και επιτέλους- βγαίνουν στην επιφάνεια.
Ανοίγοντας έτσι ο ασκός του Αιόλου και παίρνοντας μαζί του την Mira, στην συνέχεια κάποιος μετέφρασε ένα βίντεο της από τα ρωσικά στα αγγλικά όπου απευθύνεται δημόσια σε Press μιλώντας για το site της και αναφέρει πως ποτέ δεν θα συνεργαζόταν με ανθρώπους σαν την Kim Kardashian και την Paris Hilton και πως ο –πασίγνωστος- BryanBoy και το γεγονός ότι φοράει “γυναικεία” ρούχα είναι μια πολύ κακή επιρροή για κάποιο μικρό αγοράκι που μπορεί να τον δει. Κάπου εδώ να σημειώσουμε πως η ίδια στο προφίλ της ανεβάζει φωτογραφίες της LGBTQ+ κοινότητας με μηνύματα αγάπης, άπειρα άρθρα για την Kim Kardashian γιατί καλώς ή κακώς πουλάει (!!) και άλλα τέτοια υπέροχα υποκριτικά.
Επίσης κυκλοφόρησε ξανά μια παλιά φωτογραφία της από την εφημερίδα The Guardian και την εβδομάδα μόδας του 2013 όπου η Mira μαζί με άλλες δύο fashionistas ποζάρουν δίπλα από έναν άστεγο στην Νέα Υόρκη για μια φωτογραφία μετά από το show του brand Rag&Bone.
Φυσικά από τότε όχι απλά έχουν εμπλακεί ακόμα περισσότεροι γνωστοί άνθρωποι της μόδας αλλά και πολύς κόσμος έχει προσβληθεί ιδιαιτέρως. Η Ulyana ανέβασε ένα απολογητικό μήνυμα που από τότε έσβησε και μας παρότρυνε να ακολουθήσουμε τον δρόμο της αγάπης (????) και απλά να το αφήσουμε να περάσει ενώ η Miroslava ανέβασε μια επίσης απολογητική φωτογραφία αναφέροντας πως η κάρτα αναφερόταν σε ένα ραπ τραγούδι και πως δεν αντιλήφθηκε την σπουδαιότητα της κατάστασης.
Το μεγαλύτερο ερώτημα που έχει δημιουργηθεί, σε συνδυασμό με τις κατηγορίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις από τον Mario Testino και όλα τα άλλα αρνητικά νέα που μας έχουν κατακλύσει τις τελευταίες μέρες, είναι το ποιους πραγματικά αναδεικνύουμε πίσω από τα όμορφα φορέματα και τις όμορφες φωτογραφίες, ποιοι είναι οι καλλιτέχνες και ποιο είναι το μήνυμα που διαλέγουν να περάσουν σε όλο τον κόσμο μέσα από το έργο τους;
Για εμένα προσωπικά ο χώρος της μόδας είναι μια ουδέτερη- ελεύθερη ζώνη, όπου δεν υπάρχουν «γυναικεία» και «αντρικά» χρώματα ή ρούχα, όπου υπάρχει η απόλυτη ελευθερία της έκφρασης και της προσωπικότητας του καθενός και όπου φυσικά δεν διαχωρίζεσαι από το χρώμα σου, τώρα τελευταία ευτυχώς και από τα κιλά σου ή οτιδήποτε άλλο σε κάνει ξεχωριστό. Ίσα-ίσα είναι ένας χώρος- καταφύγιο για όλους αυτούς τους μοναδικούς ανθρώπους που ίσως να μην ταιριάζουν αλλού ή να διαφέρουν και όχι μόνο σε αυτή την ζώνη μπορούν να νιώσουν αποδεχτοί και να εναρμονιστούν με τον διπλανό τους όποιος και να είναι αλλά και να αναδειχθούν.
Ίσως να είμαι εγώ υπερβολικά ρομαντική και θετική αλλά θέλω να πιστεύω πως αυτό είναι ένα από τα σημαντικά στοιχεία της μόδας –σε συνδυασμό με εκθαμβωτικές τσάντες! Δηλαδή τι άλλο μπορεί να θέλει κανείς;;;
by Ebelina Papastamatiou